میگو صورتی تازه سایز متوسط
میگو صورتی سایز متوسط از پر طرفدارترین محصولات ماهی مارکت بوده و با توجه به سایز آن، مناسب برای طبخ انواع غذاهایی ایرانی و فرنگی می باشد. میگو دارای مقدار قابل توجهی املاح ضروری به ویژه آهن و فسفر است. برای کودکان و زنان باردار بسیار مفید بوده و دارای منابع عالی ویتامین B۱۲، ویتامین D، سلنیوم، پروتئین با کیفیت بالا، چربی های غیر اشباع و آهن و نیاسین است. میگو صورتی ماهی مارکت پکیج کاملی از ویتامین ها را تشکیل می دهد.
اگر عاشق خوردن میگو هستید اما نگران کلسترول خود هستید، از شنیدن آخرین تحقیقات خوشحال خواهید شد. دانشمندان فرضیات قدیمی در مورد خطرات کلسترول غذا را رد کرده اند. در حالی که زمانی متخصصان قلب به بیماران توصیه می کردند از مصرف میگو (که به طور طبیعی کلسترول بالایی دارد) اجتناب کنند، زمان تغییر کردن است و اکنون می توانید بدون تردید از فواید سلامتی متعدد میگو لذت ببرید.
حقایق تغذیه ای میگو
اطلاعات تغذیه زیر توسط USDA برای 3 اونس (84 گرم) میگو آب پز یا بخار پز ارائه شده است.
- کالری: 76
- چربی: 1 گرم
- سدیم: 292 میلی گرم
- کربوهیدرات: 1 گرم
- فیبر: 0 گرم
- شکر: 0 گرم
- پروتئین: 15 گرم
کربوهیدرات ها
میگو به طور طبیعی کربوهیدرات بسیار کمی دارد و کمتر از 1 گرم در هر 3 اونس کربوهیدرات دارد. از آنجایی که میگو یک غذای گیاهی نیست، فیبر ندارد. روش پخت و آماده سازی، بر ارزش غذایی میگو تاثیر می گذارد. به عنوان مثال، میگوهایی که با آرد سوخاری پخته شده اند، کربوهیدرات بیشتری دارند.
چربی ها
میگو حاوی حدود 1 گرم چربی در هر وعده 3 اونس است، با این حال، آنها تقریباً فاقد چربی های اشباع شده مرتبط با بیماری قلبی هستند. بیشتر چربی موجود در میگو از اسیدهای چرب مفید امگا 3 و چربی های غیراشباع چندگانه بدست می آید. با این حال، پختن میگو در کره یا روغن، محتوای چربی آن را در ظرف نهایی افزایش می دهد.
پروتئین
شما 25 گرم پروتئین بدون چربی در 1 فنجان میگو دریافت خواهید کرد. میگو حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز بدن است. این یک راه سالم ماندن قلب، افزایش مصرف پروتئین بدون مصرف چربی های اشباع اضافی است.
ویتامین ها و مواد معدنی
میگو منبع خوبی از فسفر و ویتامین B12.3 است میگو همچنین می تواند مقداری کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم، روی، سلنیوم و کولین را تامین کند.
فواید سلامتی
میگو تازه سالم تر از آن چیزی است که کارشناسان فکر می کردند. در اینجا برخی از مزایای سلامتی که ممکن است با سفارش بیشتر میگو به دست آورید آورده شده است.
میگو سلامت قلب را ارتقا می دهد
وقتی میگو با حداقل فرآوری تهیه می شود، یک غذای کامل و منبع بدون چربی پروتئین است. میگو منبع خوبی از کولین است که بر سطح هموسیستئین، نشانگر مهم بیماری قلبی تأثیر می گذارد. اگرچه میگو حاوی کلسترول است، اما تقریباً فاقد چربی اشباع شده است. تحقیقات جدیدتر نشان می دهد که این چربی اشباع شده در غذا است، نه کلسترول که خطر بیماری قلبی را افزایش می دهد.
از بارداری سالم حمایت می کند
برخلاف بسیاری از غذاهای دریایی، میگو حاوی صفر درصد جیوه است و برای زنانی که به دنبال مزایای سلامتی غذاهای دریایی در دوران بارداری هستند، انتخاب ایمنتری است. علاوه بر این، میگو بسیاری از مواد مغذی کلیدی مانند آهن، B12، کلسیم، روی، کولین و پروتئین را فراهم می کند که در بارداری مفید هستند. از میگو به عنوان یک انتخاب مغذی در دوران بارداری لذت ببرید.
به حفظ کاهش وزن کمک می کند
احتمالاً دشوارتر از کاهش وزن، فرآیند تلاش برای حفظ آن است. خوشبختانه، غذاهای با پروتئین بالا، مانند میگو، کمک کنننده هستند. مطالعات نشان میدهد که پروتئین بر روی چندین مسیر هورمونی اشتها تأثیر میگذارد و جلوگیری از به دست آوردن مجدد وزن از دست رفته را آسانتر میکند.
برای سلامت مغز مفید است
شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه کولین از غذاهایی مانند میگو برای عملکرد شناختی مفید است. اگرچه تحقیقات محدود است، کولین در درمان زوال عقل و آسیب عصبی برای بیماران سکته مغزی در نظر گرفته می شود. علاوه بر این، نشان داده شده است که روغن کریل به دلیل آستاگزانتین و اسیدهای چرب امگا 3 که در میگو نیز وجود دارد، اثرات محافظت کننده عصبی را ارائه می دهد.
استخوان ها را تقویت می کند
میگو چندین ماده مغذی را ارائه می دهد که در حفظ سلامت استخوان نقش دارند. علاوه بر تامین مقداری کلسیم، منیزیم و سلنیوم، میگو بیش از همه منبع عالی پروتئین است. مطالعات آیندهنگر بزرگ کاهش قابل توجهی در شکستگیهای استخوان مربوط به دریافت پروتئین را نشان میدهد. 9 شامل یک منبع پروتئین بدون چربی، از غذاهایی مانند میگو، میتواند به ویژه برای پیشگیری از پوکی استخوان در بزرگسالان مسنتر مفید باشد.
میگو صورتی تازه سایز متوسط
آلرژی
آلرژی به خوردن صدف معمولی است و معمولاً شامل واکنش به میگو، خرچنگ نمی شود. اکثر افراد مبتلا به آلرژی به صدف ها هنوز هم می توانند ماهی و نرم تنان (مانند گوش ماهی و صدف) بخورند. استفراغ، گرفتگی معده، مشکل در تنفس، گرفتگی گلو، کهیر، و سرگیجه از علائم احتمالی آلرژی به صدف هستند.
اگر به آلرژی به صدف مشکوک هستید، با یک متخصص آلرژی برای تشخیص و مدیریت تغذیه صحبت کنید. مدیریت آلرژی به صدف به معنای یادگیری نحوه خواندن برچسب های مواد غذایی و جلوگیری از اختلال است. پزشک شما همچنین ممکن است یک EpiPen (اپی نفرین) را برای استفاده اضطراری در طی واکنش های آلرژیک شدید تجویز کند.
اثرات نامطلوب میگو های فرآوری شده
اگر به سولفیت ها حساس هستید، شایان ذکر است که برخی از انواع میگو های بسته بندی شده و فرآوری شده با سولفیت اسپری می شوند تا از ایجاد واکنش تغییر رنگ طبیعی روی پوسته جلوگیری شود. مقدار سولفیت اضافه شده حداقل است و معمولاً برای ایجاد واکنش در بدن انسان کافی نیست. تولیدکنندگان موظفند کاربرد سولفیت را روی برچسب مشخص کنند.
انواع میگو ها
میگو یا در مزرعه پرورش داده می شود یا صید وحشی. برخی از حامیان محیط زیست بر این باورند که میگوهای پرورش یافته در مزرعه از نظر تغذیه ای پایین تر و برای دنیای طبیعی مضر هستند.
برای انتخاب میگوهای با کیفیت، می توانید میگوی صورتی صید شده در خلیج فارس را انتخاب کنید. میگو صورتی صید شده از سواحل بوشهر بسیار با کیفیت است. ؛ مانند بسیاری از غذاها، دانستن منشا میگو می تواند به شما در سنجش کیفیت آن کمک کند.
میگو را می توان به صورت خام یا پخته، تازه یا منجمد، آماده، دودی، خشک شده یا کنسرو شده خریداری کرد.
اندازه میگو از “کوچک” تا “جامبو” متفاوت است، با این حال، این اصطلاحات تجاری توسط هیچ مقررات رسمی تعریف نشده اند. میگو به صورت شمارش در هر کیلو توصیف می شود. میگوی بزرگ ممکن است شامل 10 تا 20 در هر کیلو باشد، در حالی که میگوی کوچک می تواند بین 100 تا 50 در هر کیلو باشد. کوچکترین گونههای میگو به میکو سرتیز مشهور هستند. پیشنهاد ما مصرف میگو تازه سایز متوسط است.
ذخیره سازی و ایمنی مواد غذایی
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) توصیه می کند که میگوی تازه را فقط زمانی بخرید که منجمد، در یخچال یا روی بستر ضخیمی از یخ قرار داده شده باشد که ذوب نمی شود. به دنبال میگوهایی باشید که شفاف و براق هستند و بدون بو هستند.
اگر میگوی منجمد خریداری می کنید، مطمئن شوید که بسته بندی آن پاره نشده یا آسیب دیده است. از بستههایی که دارای کریستالهای یخ قابل مشاهده هستند خودداری کنید زیرا ممکن است ذوب شده و دوباره منجمد شده باشند.
وقتی میگو را به خانه می آورید، فوراً در یخچال بگذارید و ظرف 2 روز استفاده کنید یا فریز کنید. میگوهای منجمد را در یخچال یا با غوطه ور کردن در آب سرد آب کنید.
برای طبخ ایمن میگو، مطمئن شوید که دمای داخلی 145 درجه فارنهایت را گرم کنید. گوشت میگو بعد از پخت باید مرواریدی و کدر شود.
پیشنهاد مصرف
اضافه کردن میگوی پخته شده و سرد شده، برای افزایش پروتئین در سالاد در نظر بگیرید. همچنین می توانید میگو را روی سیخ کبابی کنید. برای طعم دادن، لیمو و ادویه ها را مستقیما روی میگوهای کبابی بریزید. سس های تند و چاشنی ها (سس سیر یا فلفل قرمز) به میگو طعم بیشتری می بخشد. برای انتخاب پخت میگو در ابتدا سایز میگو را در نظر بگیرید. میگو جامبو و میگو پلویی کاربرد های یکسانی در پخت غذا ندارند. پر فروش ترین سایز، میگو تازه سایز متوسط است.
کباب کردن میگو، سرخ کردن، یا پختن آن در غذاهای حاوی سس خامهای، کالری و چربی اضافی به غذایتان اضافه میکند و مزایایی که از این غذای دریایی کمچرب خواهید داشت را کاهش میدهد. در عوض، روشهای پخت سالمتری را انتخاب کنید تا بیشترین بهره را از مصرف میگو ببرید.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.